Als je een paar maand bezig bent met overkomende vliegtuigen leer je er ook telkens meer over. Over luchtlagen waarin diverse activiteiten plaats vinden. Eerder ook kwam de discussie op gang over windmolens om Apeldoorn. En deze stonden weer in de vliegroute van Teuge.

Oftewel de complexiteit van het luchtruim. De kleine luchtvaart wordt zometeen beperkt door het grote vliegverkeer vanaf de grotere luchthaven en in het bijzonder rondom de ontwikkelingen van Lelystad. Dat betekend dat de kleine luchtvaart niet veel meer omhoog kan. Daarnaast zijn we in Europa druk doende om her en der windmolens neer te zetten. In de volksmond van de kleine luchtvaart ook we gehaktmolens genaamd. En hiermee wordt ook daar voor de kleine luchtvaart luchtruimte beperkt.

Maar wie gaat er nu eigenlijk over het luchtruim. Onder andere het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Immers vallen de luchtvaartzaken onder dat ministerie. Maar ook defensie heeft zo zijn eigen stuk luchtruim en weigert deze af te staan of overleg te voeren om het luchtruim open te breken. En als laatste het ministerie van Economische zaken, deze hebben de opgave om duurzame energie te produceren en zijn verantwoordelijk voor de plaatsing van windmolens. En het laatste ministerie is ook verantwoordelijk voor de economie als het om de luchtvaart gaat.

Een complexe situatie waarbij het ministerie van Economische zaken geen beeld heeft van de gevoeligheid in het luchtruim voor de luchtvaart, terwijl ze daar economisch gezien ook een belang hebben.

Zou dan de plaatsing van windmolens het probleem oplossen dat er kleine luchtvaart over Apeldoorn komt. Of moeten we het luchtruim nu echt zo drastisch gaan herzien dat ook de kleine luchtvaart vanaf bijvoorbeeld Teuge hoger moet gaan vliegen om ook ruimte te bieden aan windmolens.

Ik zou zeggen doen. Schone energie door windmolens waar ze ook wind vangen en kleine luchtvaart hoger zodat er minder hinder wordt ervaren. Beste ministeries: “Komen jullie daar gezamenlijk uit?”

Wim Willems